منوی دسته بندی
پایگاه‌اطلاع‌رسانی

مربيان‌ آگاه مي‌توانند سلامت‌ جامعه ‌را ‌تضمين ‌كنند

مصاحبه با پدر علم تربيت بدني كرمانشاه

Dr Karimi

 

        دکتر جواد کريمي، بنيانگذار دانشکده تربيت بدني دانشگاه رازي کرمانشاه و از مفاخر و چهره هاي برجسته علمي، ورزشي و هنري کشور، اولين قدم خود را در راه خدمت به جامعه ورزش در سال 1341برداشت. در اين سال وي به عنوان فارغ التحصيل رشته تازه تاسيس تربيت بدني در دانش سراي عالي تهران، مامور به خدمت در شهرستان قصر شيرين مي شود. جواد کريمي در حالي در پست مديرمسئول فني تربيت بدني قرار مي گيرد كه در كارنامه اش قهرماني كشتي در وزن ششم مسابقات دانشگاه هاي كشور را دارد و درچند دوره مسابقات قهرماني كشور نيز داوري كرده است.

وي در سال 1341 توسط شوراي شهر قصرشيرين به عنوان شهردار قصرشيرين انتخاب مي‌گردد و با ايجاد فضاي سبز در تپه عيسي و موسي اين شهرستان و همچنين احداث استخري روباز براي جوانان ديار الوند از خود يادگاري خوبي در شهر شيرين مي گذارد. وي چندي بعد به سمت رييس تربيت بدني دانشگاه اصفهان پذيرفته مي شود و براي اولين بار دستگاه هاي ورزشي را از ژاپن به ايران وارد مي كند. وي که به اهميت کاربرد علم در ورزش طي سالها تجربه پي برده يک سال بعد به آمريكا سفر مي كند و موفق مي شود مدرك فوق ليسانس و دكترايش را از دانشگاه پيتسبرگ در ايالت پنسيلوانيا اخذ كند. در اين مقطع كه با انقلاب اسلامي ايران همزمان مي شود به ايران باز مي گردد و كتاب تاريخ تربيت بدني جهان را مي نويسد كه به چاپ پنجم مي رسد و سال ها در مقطع كارشناسي دانشگاه هاي كشور تدريس مي شود.

دكتر جواد كريمي پس از پايه گذاري رشته تربيت بدني در دانشگاه اصفهان و دانشگاه آزاد خوراسگان به عنوان تنها استاديار تربيت بدني دانشگاه اصفهان از اين شهر خداحافظي مي كند تا براي خدمت به همشهريانش و پايه گذاري دانشكده تربيت بدني دانشگاه رازي، به كرمانشاه بيايد. گفتگوي شهرمن با اين چهره محبوب را که به حق تنديس جوانمردي را دو سال پيش از سوي اداره ورزش و جوانان استان کرمانشاه دريافت کرده است، مي خوانيد.

با مرور فعاليت هاي شما درگذشته و تحولاتي كه در شهرستان قصرشيرين در حوزة تربيت بدني ايجاد كرديد گفتگو را شروع مي‌کنيم. شما در اين شهرستان کارنامة درخشاني داريد از خاطرات آن دوران بگوييد. روزهايي که ورزشكاران قصري در تمامي رشته ها و در تمامي مسابقات استاني جز به تصاحب سكوي اول قانع نمي شدند.

من در سال 1341 تحصيلاتم را در رشته تربيت بدني در دانشسراي عالي تمام كردم و در ازاي كمك هزينه دريافتي، متعهد بودم پنج سال در آموزش و پرورش خدمت کنم. سال 1341 به كرمانشاه آمدم و قصرشيرين را براي محل مأموريت خود به عنوان اولين تحصيل كردة تربيت بدني انتخاب كردم و دبير ورزش شدم. در آن زمان قصرشيرين تقريباً هيچ نوع امكانات ورزشي نداشت. خوشبختانه همزمان به عنوان مدير فني شهر هم انتخاب شدم. همين امر باعث شد تا ارتباطاتي با شهرداري و فرمانداري پيدا کنم و بتوانم از امكانات آنها در ورزش استفاده كنم. در بين رشته ها به واليبال و كشتي علاقة بيشتري داشتم و فعاليت هاي داخلي آموزشگاه ها را سازماندهي كردم. همكاران من تقريباً هيچ كدام تحصيلات مرتبط با تربيت بدني نداشتند. من جوان و پرانرژي بودم و مشتاق كار. از طرف ديگر همه تشنة يادگيري بودند. يكي از مشكلات من اين بود كه دانش آموزان فكر مي‌كردند من به عنوان مربي و معلم بايد در تمام رشته هاي ورزشي بهترين باشم و اين مسئله كار را سخت مي‌كرد. خوب خاطرم هست وقتي براي اولين بار خيلي خوب در مقابل بچه ها واليبال بازي كردم، محبوبيت زيادي بين دانش آموزان پيدا کردم. به واقع من خودم از فعاليت هايم در قصرشيرين راضي بودم به طوري كه بعد از دوسال با داشتن فقط يك دبيرستان سه كلاسه و يك دبيرستان 6 كلاسة پسرانه و يك دبيرستان سه كلاسة دخترانه، دانش آموزان قصر شيرين در تمام رشته هاي ورزشي براي مسابقات كشوري انتخاب شدند و چون از نظر مالي كمبود داشتيم طي نامه اي به مسئولين اعلام کردم اي کاش در قصرشيرين هيچ تلاشي در ورزش نمي کردم! آنها هم که از اين جملة متعجب شده بودند دليلش را پرسيدند. من هم پاسخ دادم که تمامي ورزشکاران ما براي مسابقات کشوري انتخاب شده اند اما امکانات مالي براي اعزام نداريم و شرمندة ورزشکاران شده ايم. اين نامه باعث شد بودجة خوبي بفرستند و اين‌گونه توانستم همة بچه ها را عازم مسابقات قهرماني كشور در شيراز كنم.

مي توان گفت شما در اين شهر ورزش کشتي را فعال کرديد؟

براي اولين بار در قصر شيرين تشک کشتي را در يک تکية قديمي پهن کرديم و خودم هم به عنوان مربي ، تعليم و آموزش اين ورزش را به علاقه‌مندان آغاز کردم. اين اقدام استقبال بي نظير مردم را در پي داشت.

شهرستاني با اين همه استعداد ورزشي چرا تا آن زمان در اين زمينه پيشرفتي نکرده بود؟

قصرشيرين پتانسيل موفقيت را داشت اما يكي از دلايل شکوفا نشدن اين ظرفيت تا آن زمان اين بود كه دست اندرکاران ورزش در شهرستان ها اطلاعات زيادي در مورد ورزش هاي مختلف نداشتند و علمي هم به موضوع نگاه نمي کردند.

شنيده ايم پايه گذاري ورزش بانوان در قصرشيرين هم از اقدامات ارزشمند شما بوده است.

براي اولين بار مسابقات دوي سرعت دختران در قصرشيرين را راه اندازي كرديم و تور واليبال و بسکتبال را در مدارس دخترانه نصب کرديم كه با استقبال خوب دانش آموزان و مردم روبرو شد. بانوان ورزشکار هم در آن سال ها خيلي خوب در مسابقات درخشيدند.

چه طور شد که قصرشيرين را ترک کرديد؟

تا سال 1347 در قصر شرين ماندم و البته به مدت دو سال هم به عنوان شهردار قصرشيرين انتخاب شدم. بعد از آن قدري با فرماندار و مسئولين وقت كرمانشاه دچار مشكل شدم كه همين اختلاف باعث شد بودجه و اعتبارت قصر شيرين را كم كنند. وقتي ديدم حضورم باعث اين امر شده، تصميم به ادامه كار در اصفهان با هدف تأسيس دانشكدةتربيت بدني گرفتم. در اصفهان به عنوان مدير كل تربيت بدني دانشگاه اصفهان انتخاب شدم. براي ارائة خدمات بهتر تصميم به ادامه تحصيل گرفتم و به آمريکا رفتم. به محض بازگشايي مجدد دانشگاه ها بعد از انقلاب به کشور بازگشتم و در كسب مجوز پذيرش دانشجو براي دورة‌كارشناسي تربيت بدني نقش اساسي داشتم و همين طور توانستم مجوز دورة كارشناسي ارشد دانشگاه آزاد خوراسگان را نيز بگيرم.

دانشکده تربيت بدني کرمانشاه چگونه شکل گرفت ؟

همان زمان که در دانشگاه اصفهان فعال بودم با تيم كشتي دانشجويي اين شهر به كرمانشاه كه زادگاه خودم بود سفر كردم. در همين مسابقات از من دعوت شد تا براي ايجاد رشتة تربيت بدني به دانشگاه رازي بيايم. تصميم گرفتم خدمتي هم براي شهر خودم انجام دهم. سال 72 به كرمانشاه آمدم و مقدمات ايجاد دانشکده را فراهم ساختم و از سال 73 گروه تربيت بدني تشكيل شد كه زير مجموعة دانشكدة ادبيات بود. در همين دوره گروه توانست دانشجوهاي دختر و پسر را بپذيرد. طولي نكشيد كه در سال 74 مجوز برگزاري دورة كارشناسي ارشد را به فعاليت‌هاي گروه اضافه كردم. در سال 75 گروه به دانشگدة تربيت بدني تبديل شد و به صورت مستقل كار خود را آغاز نمود.

عملکرد شما در پيوند مربيان تجربي با دانشگاه قابل تقدير است در اين خصوص از تجاربتان بگوييد.

يكي از اقداماتي كه به خصوص در زمينة ورزش بانوان انجام دادم استفاده از مربيان باتجربه به صورت حق التدريس در دانشکده بود كه به مرور همگي وارد دانشگاه شدند و خوشبختانه پس از مدتي خانم داووديان مسئوليت ورزش بانوان را پذيرفتند و در اين زمينه هم بسيار موفق عمل كردند.

آقاي دكتر چه تعداد از فارغ التحصيلان تربيت بدني دانشکده جذب بدنة تربيت بدني استان مي‌شوند ؟

از نظر من دانشکده عملكرد خيلي خوبي داشته است اكثر تصميم گيران تربيت بدني آموزشگاه‌هاي استان فارغ التحصيل دانشكده تربيت بدني دانشگاه رازي هستند.

يكي از مشكلات اصلي ورزش استان حضور برخي مربيان كم تجربه و کم دانشي است كه بعضاً با گذراندن دوره هاي چند روزه مربي مي شوند، راهكار و تحليل شما در اين باره چيست ؟

با توجه به ارتباطي كه با ادارة تربيت بدني استان داشتم در بارة اين موضوع آسيب شناسي كردم. به عنوان مثال با خود مي‌گفتم كه چرا برخي از ورزش هاي مدال آور كرمانشاه نسبت به گذشته افت كرده است؟ گرچه يكي از دلايل اصلي آن جنگ تحميلي بود، اما مربيان هم بي تأثير نبودند. البته نمي خواهم بگويم كه مربيان تجربي را بايد رد كرد چرا كه علم فرزند تجربه است. همواره بسياري از مربيان ما قهرمانان پيشين همان رشته ها بودند ولي تعدادي از آنان متأسفانه با علم روز پيش نرفتند. من در شوراي راهبردي ورزش پيشنهاد دادم كه بايد مربيان ما دوره هاي دانش افزايي را حتماً بگذرانند. قرار است رشته هاي مدال آور استان را شناسايي و مربيان آن رشته ها را با علم تمرين روز آشنا كنند. ضمناً قرار است تدابيري براي گزينش مربيان از قبيل تحصيلات، سن، آشنايي با رشته مورد نظر و … داشته باشند.

يكي از مباحث مهم مربوط به رشتة پر طرفدار پرورش اندام است كه ضرورت وجود يك قانون قوي بازدارنده در زمينة جلوگيري استفاده از داروهاي نيروزا در اين ورزش احساس مي شود. البته اقداماتي رخ داده اما هنوز شاهد تغيير محسوسي در اين زمينه نيستيم.

خوشبختانه اداره كل تربيت بدني در حال پيگيري مستمر نظارت بر باشگاه ها و باز آموزي مربيان است و اين مسئله را به جد پيگيري مي کند.

اعتقاد شما در مورد اين عبارت كه » ورزش قهرماني« بدون دوپينگ امكان پذير نيست چيست؟

بايد بدانيم كه در ورزش حرفه اي به واسطة گردش مالي بسيار زيادي كه در آن وجود دارد تقريباً هيچ كس ايمن نيست ولي خوشبختانه در تمام دنيا قوانين مربوط به دوپينگ سختگيرانه تر شده است. اما متأسفانه همواره بعضي خلافكاران ورزشي وجود دارند. من شديداً با دوپينگ كه با روح ورزش منافات دارد مخالفم. همواره بايد سعي شود تا همكاري خوبي بين مربيان و ورزشكاران و مسئولين ورزش انجام شود. بايد بدانيم كه هدف اصلي ما بايد حفظ سلامت ورزشكار باشد.

نظر شما در مورد دانشجويان دانشگاه تربيت بدني كه بعضاً ورزشكار هم نيستند چيست ؟ آيا به غير از آزمون کتبي شرايط اولية خاصي براي ورود به اين رشته لازم است يا خير؟

اوايل در دانشگاه هاي محدودي رشته تربيت بدني داير بود و دانشجويان هم عمدتاً از قشر ورزشكاران بودند. ولي بعدها علاقة ورود به دانشگاه بيشتر شد و حتي كساني هم كه در رشته هاي ديگر پذيرفته نمي شدند رشتة تربيت بدني را انتخاب مي‌كردند. بعضي از دانشجويان به مرور علاقه‌مند و حتي جذب تربيت بدني شدند. بعضاً دانشجوياني هم بودند كه پس از فارغ التحصيلي هرگز دبير و يا مربي ورزش موفقي نشدند. براي جذب دانشجويان تربيت بدني معيار هاي خاصي وجود دارد. مثلاً بايد متقاضيان از فيزيك مناسبي برخوردار و حداقل هاي آمادگي جسماني را داشته باشند. البته در گرفتن آزمون هاي اوليه هم خطاهايي وجود دارد. اما در حال حاضر بايد به فكر به روز رساني مطالب آموزشي مطابق با علم روز دنيا بود.

نقش ورزش در تضمين سلامت جامعه امروز چه قدر پر رنگ است؟

به نظر من با وجود آفت هاي بسياري كه در سر راه جوانان وجود دارد، تربيت بدني داراي بالاترين ارزش و مؤثرترين نقش است. بايد تمام ارگان‌ها و رسانه‌ها و خصوصاً صدا و سيما دست به دست هم بدهند و اقدام به آگاه سازي خانواده ها كنند و يقين دارم كه نقش فارغ التحصيلان رشتة تربيت‌بدني در اين امر بي بديل است چرا كه مربيان ورزش مي توانند با آگاه سازي مردم و سلامت سازي آنان به سمت پيشگيري از امراض و آسيب هاي اجتماعي حركت كنند. به عنوان مثال چند سالي است كه در كشورهاي غربي تست سلامت سنجي مي گيرند و ميزان سن سلامت در برابر سن شناسنامه اي را نشان مي دهند. اگر چنين اموري رواج يابد تأثير فوق العاده اي بر ترغيب مردم به ورزش مي گذارد. از اقدامات خوب انجام شدة اخير مي توان به راه اندازي جاده هاي سلامتي در شهرها هم اشاره کرد.

به عنوان حسن ختام بفرماييد رسانه ها چگونه مي توانند در زمينة رواج ورزش بين مردم نقش آفريني کنند؟

تا مي توانند در مورد مزاياي فعاليت بدني و نقش آن در سلامتي و پيشگيري از بيماري ها اطلاع رساني كنند. مردم بايد آگاه شوندكه هرچه كمتر فعاليت داشته باشند به مرور دامنة حركتي مفاصلشان محدودتر مي‌شود و هرچه محدودتر شود ضعف عضلاني هم بيشتر مي‌گردد و به مرور فرد با فقر حركتي مواجه و زندگي‌اش دچار اختلال مي‌شود. اين زمان است كه شخص آمادة پذيرش انواع بيماري‌ها خواهد شد و از زندگي سالم طبيعي فاصله خواهد گرفت و اين مسئله بر هم خوردن تعادل روحي و رواني را در پي خواهد داشت. به اعتقاد من ورزش راحت‌ترين مسير براي دستيابي به سلامتي است.

«وحید خاکپور»