سرمقاله شماره پنجم
برای مهربانی به مساجد هم بیاندیشیم
بنفشه رضایی – مدیر مسئول
در روزهای پایانی فصل خزان، این خبر دل انگیز و روحپرور که گروهی مهرورز به شهر جان تازهای بخشیدهاند و بهاری به راه انداختهاند و دیوارهای خموده را به فریاد واداشتهاند تا کسانی را در این ضیافت تنپوشی بپوشانند و سرمای گزندۀ زمستان را از تنشان بزدایند، شوری در دلها برانگیخت.
تدبیری علی گونه بود تا مردمی را که دل در گرو عشق مولایشان امیرالمؤمنین داشتند به حرکت وادارد و صف به صف راهی حرمت گذاری به همنوعان شوند.
شنیدهها چنین بود که در تمام شهرهای این کشور اهورایی، سیل خروشان جمعیت به خیابانها ریخته و کابوس شبهای سرد زمستان نیازمندان را با اهداء البسه و سایر مایحتاج به رؤیایی شیرین بدل کردند. هنوز خبر لذت بخش احسان مردم نیک و انسانهای کریم کام روح و جان را لبریز نکرده، خبر از هم پاشیدن برخی دیوارهای مهربانی شهرمان خیالها را آشفت. اگرچه مردم همیشه پای ثابت این پیمانها بوده و هستند اما هر قدم و هر هدفگذاری آدابی دارد و فتح هر قلهای بدون تمرین و ممارست امکان تحقق نمییابد. جستجوی راه چاره برای ادامۀ احسان و خدمت رسانی با هدف تداوم این حرکت و مشارکت حداکثری مردم امری مهم برای شروعی دوباره است. بد نیست برنامهریزان این حرکت قابل احترام به مساجد، تکایا و حسینهها هم بیاندیشند و امکان برپایی دیوار مهربانی را در این اماکن مقدس بسنجند.