بحران آب در برخي روستاهاي زلزله زده جدي است
شهرمن / شماره 49 / 12 تیر1397
سخنان قابل تأمل يک امدادگر در گفتگو با شهرمن
بحران آب در برخي روستاهاي زلزله زده جدي است
کوچ روستاييان به خاطر بي آبي
شهرمن – گروه جامعه
با گذشت هشت ماه از زلزله ي دلخراش استان کرمانشاه، هنوزهم مي شنويم که مردم مناطق زلزله زده با مشکلات فراواني دست وپنجه نرم مي کنند. در ميان اين مشکلات مسائل بهداشتي و گرماي هوا بسيار آزاردهنده است. اما مهمتر از همهي اينها کمبود مايهي حيات “آب” در برخي روستاهاي منطقه است که زندگي را براي مردم طاقت فرسا کرده است.
بنابه گزارش برخي امدادگران حاضر در منطقه و پيام هاي مردمي، بسياري از روستاهاي مناطق زلزله زده کم آب نيستند بلکه بي آب مانده اند!
روستاهايي که آب آن ها از چشمه ها تأمين مي شد هم اکنون هيچ آبي براي مصرف ساکنانش ندارند زيرا زلزله باعث از بين رفتن بسياري از چشمه ها شده است. محمود ابراهيمي سرپرست گروه کوهنوردي ماهور که مدت زيادي است در مناطق زلزله زده به امدادرساني مشغول است مي گوييد: من و گروهم از زمان زلزله تا کنون سعي کرده ايم که به مناطقي کمک رساني کنيم که مسير هايشان صعب العبور بوده و مطمئن بوديم کسي به آنجا نميرود. در مناطق کوهستاني کار کرديم که حتي جاده هم نداشت. چند محور در ثلاث باباجاني، سرپل ذهاب و ازگله وجود دارد که در اين مسير ها چندين روستا است که متأسفانه با نبود آب دست پنجه نرم مي کنند. نبود آب شرب و يا حتي آب براي امرار معاش روزانه باعث شده که تعدادي از آن ها به شهرها کوچ کنند، اما تکليف آن هايي که توان کوچ ندارند چه خواهد شد؟
ابراهيمي ادامه مي دهد: منطقه منطقه ي کم آبي است اما زلزله که پيش آمد بين طبقات زمين اختلاف افتاده و تمام چشمه ها و آب هاي فصلي از بين رفته است. در روستاي کراش نهنگ که فرود ين آب ها بوده يک چشمه بيرون زده اما به رگه هاي گوگردي برخورد کرده و آب هم صددرصد گوگردي شده و قابل استفاده نيست.
برخي روستاها خيلي مشکل دارند. مثلاً روستاي مله کبود درمسير جوانرود- ثلاث است زلزله زده هستند، جاده ندارند، شايد يک بار فقط هلال احمر به اين روستا رفته است. حتي کساني در اين روستا زندگي مي کنند که شناسنامه هم ندارند. حتي بخاطر صعب العبور بودن مسير کانکس هايشان را همان جا ساخته اند. تنها حسني که دارند اين است که آب دارند. اين امدادگر بيان مي کند: زماني که دوستانم در کلاس هاي رايگان گليم بافي، صخره نوردي، موسيقي، خياطي و… در برخي روستاها خدمت مي کردند به ما اطلاع دادند که آب ندارند. زماني که براي آنها آب برديم متوجه شديم که وضع خيلي بد است. با کمک شوراي روستا ها توانستيم از بهمن ماه که ذخيرهي آب هاي هلال احمر تمام شده بود آب هايي را که دپو داشتيم بين روستايان توزيع کنيم. حدود 11 هزار پک آب معدني داشتيم و تعدادي هم مؤسسهي مهرگيتي و مهرگان دراختيارمان گذاشته بودند. ماهم ماشين و نفر مي گرفتيم و آب را در روستاها توزيع مي کرديم. اما تمام شد. متأسفانه هم دپو ما هم دپو مؤسسات تمام شد. الان نهايتاً70 پک آب داريم.
او با بيان اينکه سه محورکم آب در منطقه داريم که هرکدام چندين روستا را شامل مي شود، اظهار کرد: قبل ازثلاث باباجاني، بعد از ثلاث باباجاني و ازگله درگير اين بي آبي هستند. دوتا محور ديگر ازگله هم درگير هستند. بعضي از روستاها اصلاً آب ندارند حتي براي شرب! ما هنگامي که آب ها رو توزيع مي کرديم از شوراهاي روستا ها رسيد مي گرفتيم. طوري که از طرف شورا مستقيم براي گروه ما نامه مي دهند. تقريباً در آن مناطق فقط ما مانده ايم. چند وقت پيش هم 10 عدد تانکر آب توزيع کرديم و صحبت کرديم که اگر بشود باز هم آب بيشتري براشان بفرستند که حدأقل کمتر آب معدني استفاده کنند؛ چون مواد نگهدارنده آب معدني هم باعث به وجود آمدن مشکلاتي براي سلامتي مي شود.
ابراهيمي با بيان اينکه بعضي روستا ها از آب رودخانه استفاده مي کنند افزود: مردم مجبورند حدود 40 تا 50 کيلومتر بروند تا بتوانند آب تهيه کنند.
وي در خصوص نحوهي توزيع آب توسط ارگان هاي مربوطه گفت: توزيع آب به اين صورت است که مثلاً يکشنبه قرار است از طرف اداره آب، تانکر آب براي روستايي فرستاده شود. يک تانکر دو هزار ليتري براي يک روستا که تعداد زيادي هم جمعيت ندارد. آن هم اگر ماشين باشد، آب باشد، تعطيل رسمي نباشد و… در هر محور 20 روستا که بيشتر نيست. مسير سخت است اما آنقدر هم صعب العبور نيست که نتوان به آنجا آب فرستاد. الان اول تابستان است واقعاً نياز اصلي مردم برخي روستاها آب است.
وي ادامه مي دهد: با مسئولاني در ستاد مديريت بحران صحبت کرديم. قرار بود چاره اي بيانديشندکه متأسفانه فعلاً خبري نيست. در يکي از روستا ها اداره آب و فاضلاب هم چاه حفر کرد. حدود 100 متر اما به آب نرسيد و به ناچار کار را متوقف کرد. شايد فعاليت هاي اينچنيني توسط ادارات دولتي انجام شده باشد اما نتيجه اي نگرفته اند. اگر مشکل آب حل نشود مردم مجبورند کوچ کنند چون نه آبي براي براي مصرف خودشان دارند نه براي دام هايشان. مردم روستاهاي کم آب در شرايط خيلي بدي زندگي مي کنند. متأسفانه از بعد زلزله قطعي برق هم خيلي داشته اند و دارند. اين امدادگر در پايان از مردم خواست زلزله زدگان را فراموش نکنند چون هم اکنون بيشتر از گذشته نيازمند کمک هستند حتي بيشتر از روزهاي اول زلزله.