سرمقاله شماره دوم
زنان، خشونت، سکوت
بنفشه رضايي – مدير مسئول
پس از چاپ شماره اول»شهرمن« برخي پرداختن به مسائل زنان به صورت ويژه را بيهوده دانستند. آن ها معتقد بودند که زنان و مردان در جامعه امروز مشکلات و مسائل يکساني دارند و اين خط کشي ها بي معني مي باشد. در پاسخ به اين عزيزان که همه از مردان فهيم و فرهيخته شهرمان محسوب مي شوند،نکاتي را متذکر مي شوم:
1- بدون شك همان گونه كه ديدگاه هاى مردسالارى و تحقيرآميز نسبت به زنان, به زيان جامعه بوده است، باورهاى افراطى فمنيسم با ايده زن سالارى و زن مدارى نيز بيش از پيش به زيان زنان و مردان و در نهايت اجتماع خواهد بود. نگرش متعادل و زيباي قرآن کريم در اين باره، نه آن تفريط را برمى تابد و نه اين افراط را, از نظر قرآن زن و مرد در انسانيّت برابرند، ولى از دو گونه خصلت برخوردارند واين دوگانگى از ساختار جسمانى و عاطفى آن دو سرچشمه گرفته است. محتواي فعاليت ما به هيچ عنوان بحث تاريخ مصرف گذشته و غير عقلاني و مضحک فمنيسم نيست، بلکه آموزش و راهنمايي زناني است که از حقوق انساني و حتي ديني خود مطلع نيستند و به همين دليل و به خاطر از دست دادن اعتماد به نفس، کارکرد اجتماعي ونقش مؤثرشان را در خانواده از دست داده اند و حتي نمي توانند مادران خوبي براي فرزندانشان باشند.
2-بحث خشونت عليه زنان که يک روز جهاني هم با اين عنوان براي نفي و مبارزه با ظلم عليه زنان توسط نهادهاي حامي حقوق بشر نامگذاري شده، مسئله مبتلا به همة زنان جهان است که نمي توان آن را ناديده گرفت. پس هر گاه که خشونت عليه مردان نيز در تقويم روزي را به خود اختصاص داد، مي‌پذيريم که مردان و زنان به يک اندازه آسيب پذيرند و مشکلات يکساني دارند.
3- بايد اذعان داشت که زنان استان هاي غرب کشور مانند کرمانشاه، ايلام، کردستان و لرستان با مشخصات فرهنگي و قومي‌اي که دارند، با مسائل خاصي روبه رو هستند. وگرنه آمار خودکشي به ويژه خود سوزي زنان در اين استان ها آنقدر سوال برانگيز نبود.
4-برگزاري همايش ها و سمينارهايي با عنوان خشونت عليه زنان در استان ها ثابت مي کند بلأخره مسأله اي وجود دارد که دنبال بررسي و راهکارش مي گردند پس زنان با مسائل بيشتري نسبت به مردان مواجه هستند و به قول قدما«تا نباشد چيزکي مردم نگويند چيزها».
5- ضعيفه خواندن زنان توسط عده اي از مردان در اين استان‌ها و اکراه از صدا زدن نام زنانشان و دادن القابي مانند منزل، خانه و…خود عمق مسائل برخي زنان را بازگو مي کند.
6-بسياري از زنان جامعة ما در هنگام قرار گرفتن در معرض خشونت به دليل آنکه از حقوق قانونيشان مطلع نيستند از عواقب افشاي آن مي هراسند،کتمان و سکوت را ترجيح مي‌دهند و دم بر نمي آورند. حال آنکه مردان به غير از مواردي خاص در صورت مواجه شدن با مشکلي به راحتي فرياد مي‌زنند و حقوق خود را مطالبه مي کنند.
تصور مي کنم با تأمل در همين چند نکته کوچک که پرداختن مفصل به آن مثنوي هفتاد من مي شود، جهت توضيح علت اختصاص صفحه اي از اين نشريه را به زنان کافي و وافي بوده باشد.
