سرپناه مي‌خواهند
برف و باران در راه است
سرپناه مي‌خواهند
شهرمن – گروه جامعه
هيچگاه فکر نمي کرديم روزي خبربارش رحمت الهي دلمان را بلرزاند. اما اين روزها هرگاه ابري در آسمان پيدا شد قلب ما فروريخت و چشم به آسمان، آرزو کرديم که نبارد؛ در سرپل ذهاب، گيلانغرب، جوانرود، اسلام آباد و ازگله حالا حالاها نبارد! امروز هم از آن روزها بود. خبري، سخت آشفته مان کرد. به گزارش سازمان هواشناسي چهارشنبه شب يک سامانه بارشي از شمال غرب و غرب وارد کشور مي شود و بارش باران و برف همراه با وزش باد روز پنج شنبه نيمه غربي کشور را فرا مي گيرد و از روز جمعه 5تا10 درجه دماي هوا کاهش مي يابد. اين در حالي است که هزاران خانواده در استان کرمانشاه بي خانمان هستند!
مردم زلزله زده ي استان کرمانشاه پس از گذشت 23 روز هنوز در چادر زندگي مي‌کنند و اگر روند تأمين امکانات براي اسکان موقت به همين روال پيش برود به اين زودي چادرنشيني زلزله زدگان به پايان نخواهد رسيد.
زمستان نزديک است و مردم در اين چادرها به خاطر خطر آتش سوزي و مصموميت با گاز حتي قادرنيستند از وسايل گرمايشي استفاده کنند. حوادثي که دور از ذهن نيست! طبق گفته‌ي شهاب نادري عضو مجمع نمايندگان کرمانشاه در مجلس، در اين مدت دو نفر بر اثر گازگرفتگي و دو کودک در اثر سرما جان خود را از دست داده اند.
در اين شرايط کودکان از همه آسيب پذيرترند. کودکاني که به ظاهر شاد به نظر مي رسند اما اضطراب و استرس ناشي از اين حوادث روزي به صورت زخم‌هاي رواني سر باز مي کنند و مشکلات عديده اي را بوجود مي آورند. کودکاني که يک يا چند نفر از اعضاي خانواده، همسايه و يا همکلاسي خود را از دست داده اند، مدرسه شان تخريب شده و طعم تلخ نان گرفتن از دست غير پدر را چشيده اند!
در زلزله‌ي استان کرمانشاه 27 کودک يک والد و 6کودک هردو والد خود را از دست داده اند و طبق گفته‌ي معاون بهداشتي دانشگاه علوم پزشکي کرمانشاه 39 کودک زير پنج سال و 11 مادر باردار دراين رويداد جان باختند.
طبق شنيده ها بيش از يکصد نفر از نظر حرکتي معلول شده اند و طبق آمار رسمي نزديک به 600 نفر جان خود را از دست دادند.
به گفته‌ي يکي از اعضاي کميسيون آموزش و تحقيقات مجلس در زلزله‌ي اخير 85 درصد مدارس استان تخريب شده اند!
12 هزار خانه به صورت 100درصد تخريب شده اند و 45 هزار ساختمان ديگر نيازمند مرمت مي باشند!
آيا رواست مردمي که چنين فاجعه اي را تجربه کرده اند و همه‌ي دارو ندارشان را يک شبه از دست داده اند شاهد رنج کشيدن فرزندانشان در زير چادر باشند؟
مسئولان در خوشبينانه ترين حالت وعده‌ي اسکان موقت را تا يک ماه آينده داده‌اند. تکليف چادر نشينان در اين يک ماه چيست؟ آيا خودتان در چنين شرايطي دوام مي‌آوريد؟
