وضعيت زلزله زدگان در تابلوي 17 متري هنرمند گچساراني
درد مردم به زبان هنر
وضعيت زلزله زدگان در تابلوي 17 متري هنرمند گچساراني
1396/10/12
شهرمن – گروه فرهنگ
بهنام نوروزي متولد گچساران و ساكن تهران است اما اين روزها با نداي دلش به سرپل ذهاب آمده و در روستاهاي اين منطقه زندگي مي کند تا هنرش را به مردم زلزله زده تقديم کند. اين هنرمند که تحصيلكرده رشته سينما با ليسانس كارگرداني از دانشگاه هنر، دانشكده سينما تئاتر و كارشناس ارشد مطالعات سينمايي از دانشكده هنرهاي زيباي دانشگاه تهران است، تا كنون حدود ?? فيلم مستند با فضاهاي بومي محلي اجتماعي و .. كوتاه و بلند ساخته است و اينبار به ميان مردم سرپل ذهاب آمده تا اثري هنري، الهام گرفته از وضعيت مردم خلق کند.
وقتي از حضور اين هنرمند ارزشمند در منطقه آگاه شديم دريکي از روستاهاي سرپل ذهاب با او ديدار کرديم و به گفتگو نشستيم. هرچند اين ديدار کوتاه بود اما نگاه خاص بهنام نوروزي به جهان هستي، از او شخصيتي قابل احترام برايمان ساخت. نوروزي درباره‌ي تصميمش براي سفر به استان کرمانشاه مي گويد: من وقتي خبر زلزله‌ي کرمانشاه را شنيدم، مثل همه‌ي مردم ايران احساس کردم بايد کمک کنم. خيلي به نحوه‌ي اين کمک فکر کردم و به اين نتيجه رسيدم که بايد با کار و زبان خودم با مردم حرف بزنم و به آنها کمک کنم. اين هنرمند برآن شد تا کار کشيدن تابلوي نقاشي با طول 17و نيم متر و عرض 2متر و 10 سانتي متر را در منطقه آغاز کند. ملزومات کارش را تهيه کرد و سفرش را آغاز نمود. به گفته‌ي خودش سبک اين تابوي نقاشي اکسپرسيونيسم انتزاعي است که با سبک هاي ديگر اندکي تداخل دارد و اثري از احساسات شخصي خود است. نوروزي براي خلق اين اثر به روستاهاي مختلف زلزله زده سرزده و در آنها اقامت کرده است حتي کلماتي را هم به زبان کردي آموخته است . او مي گويد: در اين مدت سعي کرده ام مانند مردم زلزله زده در شرايط سخت زندگي کنم و با اين حس کار کنم. در اين تجربه با مردم زيادي دوست شده ام به طوري که هنگام رفتن از جايي که مدتي در آن سکونت داشتم مردم را ناراحت و دلتنگ مي کرد وخود من هم بسيار براي مردم دلتنگ مي شدم. بهنام نوروزي بيان مي کند: با خلق اين اثر هنري مي خواهم اقشار مختلف جامعه به خصوص هنرمندان را نسبت به واقعيت ها و وضعيت منطقه زلزله زده حساس کنم و با زبان هنربه وصف حال مردم اين ديار بپردازم. اين هنرمند گچساراني، هر گوشه از اين تابلو را بيانگر احساسات و هيجانات خود در لحظه مي داند و توضيح مي دهد: گاهي دو يا سه روز روي تابلو کار نمي کردم و به جايش در انجام کارهاي روزمره کنار مردم قرار مي گرفتم و بعد از اينکه حس آنها را گرفتم و از خودم خالي شدم دوباره شروع به کار مي کردم. وي درمورد احساسش نسبت به اين تابلوي نقاشي که به زودي نيز کارش به اتمام مي رسد، بيان مي کند: وقتي قصد کردم به منطقه بيايم به دوستانم گفتم احساس مي کنم اين نقاشي قرن ها پيش کشيده شده و من فقط آن را بازيابي مي کنم انگار که اين تابلو قبلاً خلق شده و من فقط آن را دوباره کپي کرده ام. او قصد دارد پس از اتمام اين تابلو آن را در فضايي باز براي مردم زلزله زده نمايش دهد و پس از نمايش آن در کرمانشاه و ديگر شهرها، اين تابلو را بفروشد و عوايد حاصل از آن را به زلزله زدگان اهدا نمايد.
با تشكر از بنياد خيريه مهرگان و خانواده محترم رشيدپوريان
