منوی دسته بندی
پایگاه‌اطلاع‌رسانی

بازی هایی که درس زندگی می دادند

يادي كنيم از كودكي هاي بيست سال پيش، آن زمان كه نه خبري از وجود رايانه در خانه ها بود و نه بازي‌هاي رايانه اي،كودكي‌هايي كه با بازي هاي سرشار از خلاقيت و تحرك با كمترين امكانات در كوچه پس كوچه هاي اين شهر و در حياط هاي باصفا سپري مي شد .فرق ميان بچه هاي غني و فقير در بازي ها يكي دو اسباب لوكس بيشتر نبود كه آن هاهم معمولا در كمدها و جاهايي دور از دسترس ،به صاحبانشان لبخند مي زد. بازي کودکان نسل من و نسل پيش يا به اصطلاح امروز دهه شصتي ها و پنجاهي ها ، پر از جنب وجوش و درس زندگي بود كه هم سلامت جسمي مان را تضمين مي كرد و هم روحمان را پرورش مي داد فوتبال، وسطي،خط خط، تيله بازي، عكس بازي ، هفت سنگ، خاله خاله و…بازي هايي بودند كه جانمان به آن ها بسته بود و هنوز خاطرات خوشي كه با آن ها رقم مي خورد را در ذهن داريم .رفته رفته بازي هاي مثل راز جنگل ، منچ، شطرنج،اسم و فاميل و… به سرگرمي ها و بازي هاي بدون تحرك اضافه شد. اما به هر حال هم باعث تقويت هوش و حافظه مي شد و هم اينكه به چشم وروانمان آسيب نمي زد. با همين ها سرگرم شديم و كمي از كوچه فاصله گرفتيم تا اينكه آتاري ،كمودور ،سگا و…به جمع سرگرمي هايمان پيوستند و خيلي زود رقابت را بر ديگر بازي ها تنگ ساختندو يكه تاز ميدان شدند. هنوز هم اين چنين است و با اضافه شدن اعضاي جديدي به همه خانواده هاي ايراني يعني رايانه و اهل و عیالش، همچنان اين سرگرمي ها و بازي هاي مجازي يكه تازي مي‌كنند و تمامي رقبايشان را از گردونه خارج كرده اند .دنياي ما مانده است و كوچه هايي خالي كه در آن ها جاي هياهو و جنب وجوش كودكانه خالي است. نشاط وسرزندگي بچه هاي ما در دنياي مجازي و خيالي توسط صفر و يك ها تسخير شده اند.

«شبنم مایلی»